Budowanie lepszego świata wymaga stale rozrastającego się rezerwuaru osób zdolnych do wnoszenia wkładu w realizację ogromu różnorodnych zadań.
W związku z tym w połowie lat dziewięćdziesiątych Powszechny Dom Sprawiedliwości wprowadził koncept „instytutu szkoleniowego”. Jego zadaniem jest pomaganie uczestnikom w zgłębianiu rozumienia nauk bahaickich oraz w zdobywaniu duchowego wglądu oraz umiejętności praktycznych potrzebnych, by wykonywać pracę społeczności lokalnej. Charakter instytutu szkoleniowego można zrozumieć wyobrażając sobie nieustanną rozmowę toczącą się między przyjaciółmi w setkach tysięcy przestrzeni społecznych – sąsiedztwach, wioskach, szkołach, uniwersytetach oraz miejscach pracy – dotyczącą przyczyniania się do postępu cywilizacji poprzez stosowanie nauk Bahá’u’lláha. Wraz ze wzrostem liczby uczestników rozmowa ta się rozwija i w ruch wprawiane są procesy mające na celu osiąganie kolektywnych celów duchowych i materialnych w każdej przestrzeni.
Można zatem myśleć o pracy instytutu szkoleniowego jako o utrzymywaniu systemu edukacji niestacjonarnej, aby zasilać oraz usprawniać tę nieustanną rozmowę. Główne elementy tego systemu to: kółko studiujących, prowadzący, zestaw materiałów opartych na pismach bahaickich, które wyrażają duchowy wgląd oraz wiedzę zdobytą w procesie przekładania pism Bahá’u’lláha na rzeczywistość. Materiały pomagają danej osobie wejść w dyskusję na temat tego, czego wspólnota bahaicka nauczyła się przez doświadczenie, kiedy próbowała przyczynić się do postępu cywilizacji. Lecz co ważniejsze, mają na celu zaangażować ją w proces uczenia się i rozpowszechniania wiedzy na ten temat.
Kółko studiujących jest niewielką grupą osób, które spotykają się przynajmniej raz lub dwa razy w tygodniu na kilka godzin, zazwyczaj w domu jednej z nich, aby studiować materiały kursowe. Każdy w wieku od piętnastu lat wzwyż, niezależnie od tego, czy jest bahaitą, czy nie, jest mile widziany i może wziąć w nim udział. Grupę zbiera osoba prowadząca związana z instytutem szkoleniowym. Prowadzący jednak nie mają żadnego specjalnego statusu. Są trochę bardziej zaawansowani w studiowaniu materiałów. Od czasu do czasu każdy może potencjalnie służyć jako prowadzący, a innym razem brać udział w kółku studiujących jako członek grupy. Wszyscy, którzy biorą udział w kursach, uważani są za aktywnych uczestników swojej własnej nauki, a prowadzący starają się stworzyć atmosferę, która zachęca poszczególne osoby do wzięcia odpowiedzialności za proces edukacyjny, w jaki są one zaangażowane. Kółko studiujących ma być przestrzenią, która prowadzi do duchowego i moralnego umocnienia biorących w nim udział osób.
Materiały składają się z fragmentów pism bahaickich dotyczących konkretnych tematów oraz aktów służby. Uczestnicy wspólnie zastanawiają się nad zastosowaniem tych fragmentów w swoim indywidualnym i kolektywnym życiu. Pośród pytań, które zgłębiają, jest to, w jaki sposób stworzyć środowisko, w którym ludzie stykają się z siłami duchowymi uwalnianymi za pomocą modlitwy; w jaki sposób zacieśniać więzi przyjaźni oraz ustanowić sensowny wzorzec komunikacji między ludźmi pochodzącymi z różnych środowisk; jak sprawić, aby edukacja dzieci stała się integralną częścią życia wspólnoty; jak zapewnić środowisko, które pomaga młodym ludziom rozwinąć swoje zdolności intelektualne i duchowe; jak stworzyć w rodzinie dynamikę, która prowadzi do dobrobytu materialnego i duchowego.
W odpowiedzi na studiowane materiały i przy wsparciu instytucji bahaickich, uczestnicy powstają do wykonania konkretnych aktów służby. Kobiety i mężczyźni, młodsi i starsi, zaczynają rozumieć, że mają w rękach moc do stworzenia otaczającego ich świata na nowo. Wraz z rosnącą liczbą osób oddanych krzewionej przez kursy instytutu wizji indywidualnej i kolektywnej przemiany we wspólnocie stopniowo buduje się zdolność do odzwierciedlania wzorca życia, w którego sercu znajduje się służba i modlitwa.
Więcej na temat instytutu szkoleniowego: http://www.ruhi.org/